Əsədsiz Suriya: ümidin oyanışı

Tarix: 9 Dekabr 2024 14:48

Bəşər Əsəd bir vaxtlar fırtınanın mərkəzində tək başına dayanan bir qülləyə bənzəyirdi - illərlə davam edən zərbələrə tab gətirmək üçün çox zəif, öz kövrəkliyini etiraf etmək üçün isə çox təkəbbürlü. Onun rejimi qum üzərində qurulmuş bir qala kimi idi, yalnız qorxu və qan üzərində dayanmışdı. Amma tarixin qaçılmaz küləyi qarşısında aciz qaldı. Əsəd xalqını ruhsuz piyadalar kimi görməyə alışmışdı, amma xalq onun qaydaları ilə oynamaqdan imtina etdi, və bu, onun hakimiyyətinin dayaqlarını təşkil edən illüziyanı məhv etdi.

Sonxeber.net "Baku Network"da dərc olunmuş məqaləni təqdim edir:

Bu gün Suriya artıq öz keçmişini tanımır, amma hələ də gələcəyini görə bilmir. Bu ölkə tarix yolunda dayanıb, diktaturanın yanmış xarabalıqları ilə ümidin kül altından çıxmağa çalışdığı bir məqamda qərar tutub.

Tarixin dönüş nöqtəsi: qorxu qalasının çöküşü

Bəşər Əsəd sadəcə bir diktator deyildi; o, öz mifini yaradan bir heykəltəraş idi. Güc və toxunulmazlıq obrazlarını zaman daşına həkk etmişdi. Amma zamanın amansız çizgiləri bu illüziyaları silib apardı. Onun hakimiyyəti sönən mexanizm kimi tədricən susdu və nəhayət tamamilə dayandı.

Əsədin süqutu təkcə Suriyada deyil, bütün Yaxın Şərqdə geosiyasi təkanlara səbəb oldu. Bu, bir zamanlar əbədi görünən bir dövrün sonudur. Qorxu üzərində qurulan hakimiyyət xalqın toplanmış qəzəbinə, sabitlik vədləri isə dağıdıcı reallıqlara məğlub oldu.

Onun süqutu təkcə bir rejimin yox olması deyil. Bu, bütün regiona təsir edən bir yarılmadır. Suriya yenə də ərəb dünyası üçün güzgü funksiyasını yerinə yetirir. Bəzi ölkələr bu güzgüdə öz çatlaqlarını görərək dəhşətə gəlir, digərləri isə bu boşluğu doldurmağa çalışır.

Əsədin kölgəsində dayanan Rusiya və İran bu gün itirilmiş döyüş meydanında öz generalları kimi görünür.

Xarabalıqlar ölkəsi

Bu gün Suriya tükənmiş və yanıb külə dönüb. O, daha çox qırılmış bir mozaikaya bənzəyir, hər bir parça ağrı, itki və qanla boyanıb. Müharibənin onillikləri şəhərləri xarabalığa çevirmiş, xalqı isə dolaşan kölgələrə çevirib.

Bu gün ölkə parçalanmış bir torpağı xatırladır. Bəziləri bu torpaqda yeni həyat toxumları səpməyə çalışır, bəziləri isə yeni münaqişələr üçün səngər qazmaqda davam edir. Bu, sadəcə bir keçid dövrü deyil; bu, qanla yazılan tarixdir.

Suriya sadəcə bir coğrafi nöqtə deyil; o, Yaxın Şərqin nəbzi, onun yarası və ümididir. Bəşər Əsədin süqutu təkcə bir insanın deyil, həm də qorxu üzərində qurulmuş bir dövrün sonudur.

Bu boşluqda indi mübarizə gedir - təkcə ərazi uğrunda deyil, həm də məna uğrunda. Suriya, xarabalıqlarını yenidən inşa edərək nifrəti ümidə çevirmək gücünə sahib olacaqmı? Yoxsa öz keçmişinin kabusları ilə yaşamağa məhkumdur?

Silahlı adamın inamı itəndə...

Vətəndaş müharibəsi illərində Əsəd öz hakimiyyətini qorumaq üçün qorxudan və qanlı sadiqlikdən istifadə edirdi. Onun ordusu bir vaxtlar güclü təzyiq aləti idi, lakin illərdir davam edən müharibələr onun gücünü tükədib. Ordunun mənəvi ruhu sarsılıb. Dünən ona sadiq olanlar bu gün silahlarını yerə qoyur və ya müxalifətin tərəfinə keçir.

Bir zamanlar öz ailələrini qorumaq üçün silaha sarılan könüllü döyüşçülər artıq Əsədi müdafiəçi kimi görmürlər. Onun sabitlik və təhlükəsizlik vədləri boş sözlərə çevrilib. Daha dəhşətlisi isə, insanlar onun düşmənlərindən qorxmağı dayandırıblar. Çünki xaos, göründüyü kimi, sonsuz durğunluqdan daha üstün bir seçimdir.

Suriya tarixinin bu dönüş nöqtəsində hər bir qərar uzun illər ərzində öz əks-sədasını tapacaq. Həm suriyalılar, həm də dünya bu teatrı izləyir - dağıntılar arasında bir yenidənqurma möcüzəsi doğulacaqmı? Yoxsa ölkə öz uçurumunda məhv olacaq? Bu suallara tarix özü cavab verəcək.

Suriyanın məşhur Müxəbaratı illərlə Əsəd rejiminin əsas dayağı olub. İşgəncələr, itkin düşmələr və kütləvi həbslər xalqı qorxu ilə bağlayırdı. Amma bir insan nə qədər müddət qapalı qəfəsdə yaşaya bilər? Nə qədər acıya dözmək mümkündür, gələcəkdə heç bir işıq görünmədən?

Bir zamanlar təkcə xüsusi xidmət orqanlarının baxışlarından qorxan insanlar indi bu qorxu divarını özləri dağıdıblar. Anladılar ki, repressiyalar əbədi deyil. Qorxu yoxa çıxan kimi Əsədin idarəçiliyi kart evi kimi çökdü.

Qorxmaqdan bezən xalq

Suriya xalqı öz seçimini etdi - bunu seçki bülletenləri ilə deyil, diktatorlarına dəstəyi rədd edərək göstərdi. Repressiyalar, korrupsiya və bitmək bilməyən sabitlik vədləri insanların səbrini tamamilə tükətdi. Dağılan iqtisadiyyat, gələcəyi olmayan milyonlarla gənc suriyalı və beynəlxalq təcrid rejimin ölüm hökmünü təsdiqlədi.

Artıq heç kim Əsədin "xaosa nisbətən az təhlükəli alternativ" olduğuna inanmır. İnsanlar ümidsizlikdən yorulublar, dəyişikliklər üçün hər şeylərini riskə atmağa hazırdırlar.

Cövlani: Yeni Suriyanın gözlənilməz memarı

Əsədin süqutunun fonunda bir vaxtlar suriyalıların qorxduğu bir fiqur ortaya çıxır. "Həyat Təhrir əş-Şam" (HTŞ) lideri Əbu Məhəmməd əl Cövlani artıq sadəcə cihadçı deyil. Onun praqmatizmi və reallıqlara uyğunlaşma qabiliyyəti onu yeni suriya siyasətində əsas oyunçuya çevirib.

... Başdan ayağa xaki geyinmiş və silahsız mühafizəçilərlə əhatələnmiş Əbu Məhəmməd əl-Cövlani, son bir neçə ilini siyasi transformasiya prosesində keçirmiş 42 yaşlı iddialı islamçıdır. Cövlani özünü Suriyanın gələcək lideri hesab edir.

1981-ci ildə Əhməd Hüseyn əl-Şəraa adı ilə doğulan Cövlani, həyatının ilk yeddi ilini atası neft mühəndisi kimi işlədiyi Səudiyyə Ərəbistanında keçirmişdir. Daha sonra o, Dəməşqə köçmüşdür. Cövlani 2000-ci ildəki ikinci intifadanın onu radikallaşdırdığını bildirib. "O zaman mənim 17-18 yaşım var idi və işğalçılar və zəbt edənlər tərəfindən zülmə məruz qalan xalqı müdafiə etmək üçün öz borcumu necə yerinə yetirə biləcəyim barədə düşünməyə başladım," - o, 2021-ci ildə PBS Frontline proqramına verdiyi müsahibədə qeyd edib. Bu, Qərb mediasına verdiyi yeganə müsahibələrdən biridir.

2003-cü ildə ABŞ-ın İraqa müdaxiləsinə qarşı müqavimət cəlb edən Cövlani, ABŞ qüvvələrinin gəlməsindən bir neçə həftə əvvəl Bağdada çatdı və növbəti illəri üsyançılar arasında yüksəlməklə keçirdi. Daha sonra onu tutub "Cemp-Bukka" həbsxanasına atdılar. Bu həbsxana, indi bir nəsil cihad liderlərinin formalaşdığı bir yer kimi məşhurdur. 2011-ci ildə, Suriya üsyanının başlandığı vaxt azad edilən Cövlani, pul dolu çantalarla və Əl-Qaidəni genişləndirmək missiyası ilə sərhədi keçdi. İraqdakı bir çoxları onun getməsinə sevinmişdi. O, Əl-Qaidə liderləri ilə münaqişədə idi və bu rəqabət sonradan daha da dərinləşdi.

Cövlani cihadın transmilli ideologiyasından uzaqlaşaraq, Suriya uğrunda milli mübarizə çərçivəsində öz üsyançı qrupunu yaratdı. O, həmçinin HTŞ-ni (Hayat Təhrir əş-Şam) ən radikal elementlərdən təmizlədi və texnokratik idarəetmə qurmağa kömək etdi.

"Cövlaninin taleyi hazırda yazılır. Əgər HTŞ inklüzivliyini saxlaya bilsə, onun növbəti mərhələdəki idarəetməsi onun mirasını müəyyən edəcək," - deyə Crisis Group analitik mərkəzindən cihad üzrə ekspert Jerom Drevon bildirir.

Cövlani yaxşı təhsil almış, mədəni və sakit şəxs kimi tanınır.

"O, tez-tez deyir ki, real dünya sizin islamınızı yönləndirməlidir, siz islamınızı real dünyaya zorla qəbul etdirə bilməzsiniz." Ancaq başqa bir cihadizm üzrə ekspert xəbərdarlıq edir ki, bu, Cövlanini liberal demokrat etmir, onu "avtoritar rejimin xarizmatik lideri" kimi təsvir edir.

Cövlani müqavimət simvoluna çevrilib, onun strateji düşüncəsi danışıqlar üçün gözlənilməz imkanlar yaradır. Artıq o, sadəcə qruplaşma lideri deyil - o, yeni Suriyanın memarıdır, istər metodları, istərsə də məqsədləri mübahisəli olsun.

Əbu Məhəmməd əl Cövlaninin transformasiyası Şekspirin faciələrinə bənzər paradokslar, intriqalar və gözlənilməz dönüşlərlə doludur. Bir vaxtlar Amerika işğalına qarşı İraqda döyüşmək üçün yola çıxan gənc, radikal cihadizmin simvollarından birinə çevrildi. Amma İŞİD və "Əl-Qaidə" bayraqları altında başlayan bu yol, gözlənilmədən Suriyanın milli azadlıq mübarizəsinə çevrildi.

Bir neçə il əvvəl Cövlani adı yalnız terrorizm və fanatizmlə əlaqələndirilirdi. Lakin 2017-ci ildə o, "Əl-Qaidə" ilə əlaqələrini kəsdi və təşkilatını tamamilə dəyişdirməyə başladı. HTŞ cihadçı qruplaşmadan milli gündəmi olan siyasi və hərbi hərəkata çevrildi. Cövlani indi dünya cihadından deyil, milli azadlıqdan danışır.

Onun bəyanatları inqilabi səslənir: o, dini və etnik mənsubiyyətindən asılı olmayaraq bütün suriyalıları birləşdirən platforma təklif edir. Bu çıxışlar təkcə keçmişə deyil, həm də döyüş liderləri haqqında onilliklər ərzində formalaşmış stereotiplərə meydan oxuyur.

Bir zamanlar sərtliyi ilə tanınan HTŞ bu gün tamamilə dəyişilib. Qruplaşmanın yeni siyasəti döyüşçülər arasında ciddi nizam-intizam, qarət və ictimai infrastrukturların dağıdılmasına qadağa kimi qaydaları əhatə edir. Bu dəyişikliklər HTŞ-ni yalnız qorxu və nifrət oyadan İŞİD-dən əsaslı şəkildə fərqləndirir.

Bu yeni nizam-intizam təkcə hərbi strategiya deyil. Bu, yerli əhalinin etibarını qazanmağa cəhddir. Baxmayaraq ki, bir çoxları hələ də HTŞ-nin "yeni simasına" şübhə ilə yanaşır, bu dəyişikliklər Cövlaniyə lider mövqeyini gücləndirməkdə kömək edir.

Cövlaninin rəhbərliyi altında HTŞ döyüş meydanında əhəmiyyətli uğurlar əldə edib. Hələbin süqutu, Hama və Homsda strateji qələbələr, Dəməşqə doğru irəliləyişlər - bütün bunlar onun intuisiyası və siyasi vəziyyəti təhlil etmək bacarığı sayəsində mümkün olub.

Amma onun təsiri təkcə hərbi əməliyyatlarla məhdudlaşmır. Cövlani anlayır ki, uzunmüddətli liderlik siyasi legitimlik tələb edir. Onun Qərb mediasına, o cümlədən CNN-ə verdiyi müsahibələr imicini dəyişmək strategiyasının bir hissəsidir. Bu çıxışlarda o, radikal kimi deyil, praqmatik lider kimi görünür, sülhdən, qaçqınların qayıdışından və Suriyanın gələcəyindən danışır.

Simvolika və yeni milli kimlik

1930-1960-cı illərə aid Suriya milli bayrağının HTŞ-nin simvolu kimi seçilməsi Cövlaninin milli hərəkat lideri kimi mövqeyini gücləndirən cəsarətli addım idi. Bu jest onun keçmişin radikal ideologiyalarından uzaqlaşmaq və Suriyanın tarixi ənənələri ilə əlaqə qurmaq istədiyini vurğulayır.

Bayraq da, Cövlaninin yeni ritorikası da demək istəyir: "Biz dünya xilafəti üçün deyil, Suriya üçün mübarizə aparırıq."

Rəqqa: PKK terroruna qarşı etirazlar

Cövlani legitimlik uğrunda mübarizəyə qalxarkən, Suriyanın başqa bir bölgəsində daha fərqli bir cəbhə açılır. Bir vaxtlar İŞİD terrorunun simvolu olan Rəqqa şəhəri, bu gün PKK və onun qanadı olan YPG-yə qarşı müqavimət meydanına çevrilib. Repressiyalar və zorakılıqdan bezən yerli əhali küçələrə çıxaraq, terrorizmin simvolu sayılan Abdullah Öcalanın portretlərini yandırır.

PKK terrorçularının cavabı isə amansız oldu: nümayişçilərə atəş açıldı, yeni qurbanlar verildi. Bu zorakılıq yerli əhalinin nifrətini daha da alovlandırdı, xalqın səbir kasasının dolduğunu bir daha göstərdi.

İsrail: İran mövqelərinə zərbələr

Eyni zamanda İsrail Suriyada İran obyektlərinə qarşı strateji zərbələrini davam etdirir. Dəməşqdəki partlayışlar, Qolan təpələrindəki silah anbarlarına hücumlar-bunların hamısı Təl-Əvivin öz təhlükəsizliyini təmin etmək məqsədilə həyata keçirdiyi kampaniyanın bir hissəsidir.

İsrail təkcə hücumlar həyata keçirmir, həm də Qolan təpələri üzərində nəzarətini gücləndirərək gözləmə mövqeyində qalır. Baş nazir Benyamin Netanyahu yeni qüvvələrlə əməkdaşlığa hazır olduğunu bəyan edərək praqmatizm və dəyişikliklərə uyğunlaşmaq istəyi nümayiş etdirir.

Suriyanın gələcəyi: Cövlani yeni tarixin başlanğıcı ola bilərmi?

Suriyada dəyişikliklər astanasında olan bir ölkənin başında, Cövlani şəxsiyyəti ilə bağlı mübahisəli hisslər yaradır. Onun keçmişi radikal bir qruplaşmanın lideri kimi kölgə salmağa davam edir. Ancaq hazırkı addımları və bəyanatları daha parlaq bir gələcəyə doğru irəliləmək istəyindən xəbər verir.

O, Suriyanı birləşdirəcək liderə çevrilə bilərmi? Yoxsa keçmişi bu məqsədə çatmaq üçün aşılmaz maneə olacaq? Bu suallar yaxın illərdə Suriyanın taleyini müəyyənləşdirəcək.

Tək bir şey aydındır: Suriyanın dünəni artıq keçmişdədir. Qorxu yox olub, onun yerini isə ümid almağa başlayır.

Rusiya və Türkiyə: Suriya münaqişəsində rolların dramatik dəyişimi

Bəşər Əsəd rejiminin süqutu təkcə Yaxın Şərqin ən uzunömürlü avtoritar hakimiyyətlərindən birinin dağılması ilə nəticələnmədi, həm də Suriyadakı münaqişəyə cəlb olunan əsas xarici oyunçular üçün dönüş nöqtəsi oldu. Bir vaxtlar Əsəd rejiminin əsas dayağı olan Rusiya illərlə mövqelərini qoruduğu bölgələrdən geri çəkilmək məcburiyyətindədir. Digər tərəfdən, rəqiblərinin zəifliyindən istifadə edən Türkiyə, bölgədə yeni nizamın qurulmasında lider mövqeyini tutmağa hazırlaşır.

Rusiya: Strateji tərəfdaşlıqdan müşahidəçiyə doğru

Moskvanın Suriyadan hərbi kontingentini çıxarmaq qərarı, Dəməşq, Laziqiyə və Tartus kimi əsas ərazilərdə nəzarətin itirilməsinin nəticəsidir. Tartus - bir vaxtlar Rusiyanın Aralıq dənizi üzərindəki gücünün rəmzi - indi geri çəkilmənin simvoluna çevrilir.

Rus qüvvələrinin çıxarılması, Moskvanın daxili və xarici böhranlar fonunda bölgədə mövqelərini qorumaqda çətinlik çəkdiyini vurğulayır. İqtisadi sanksiyalar, Ukraynadakı münaqişə və Qərbin artan təzyiqi Kremlin Suriyada təsirini qorumağı daha baha başa gələn bir işə çevirib.

Türkiyə: Regional liderliyin yeni dövrü

Rusiyadan fərqli olaraq, Türkiyə Suriyadakı dəyişiklikləri bir fürsət pəncərəsi kimi görür. Əsəd rejiminin süqutu Ankaraya bölgədə mövqeyini gücləndirmək üçün yeni üfüqlər açır.

Türkiyənin bu transformasiyası üç əsas istiqamətdə özünü göstərir:

1. Müxalifətin konsolidasiyası. Əsədin süqutu Suriyanı müxtəlif silahlı qruplaşmalarla baş-başa qoyub ki, onların maraqları çox vaxt bir-birinə ziddir. Ankara bu qüvvələri keçid hökuməti çətiri altında birləşdirmək üçün strateji addımlar atır.

Türkiyə artıq aşağıdakı istiqamətlərdə işlərə başlayıb:

Mötədil müxalifət qüvvələrindən koalisiya yaratmaq;
Situasiyanı destabilizasiya edə biləcək radikal qrupları istisna etmək;
Keçid hökumətinə iqtisadi və hərbi dəstək vermək.
Bu yanaşma təkcə Türkiyənin təsirini gücləndirmir, həm də müharibədən sonrakı sabit nizamın formalaşdırılmasına zəmin yaradır.

2. PKK/YPG terror. Türkiyə üçün kürd məsələsinin həlli prioritet olaraq qalır. PKK və onun Suriya qanadı YPG Ankaraya görə mövcudluq üçün təhlükədir.

Türkiyə aşağıdakı əsas addımları atır:

Suriya-Türkiyə sərhədi boyunca təhlükəsizlik zonasını genişləndirmək;
Homs və Hələb kimi əsas şəhərlər üzərində nəzarəti gücləndirmək;
Kürdləri yeni Suriyanın siyasi və hərbi proseslərindən kənarlaşdırmaq.
Bu tədbirlər Ankaraya yalnız təhlükəsizlik təminatı vermir, həm də yeni Suriya hökumətinin formalaşdırılmasında şərtləri diktə etmək imkanı yaradır.

3. Enerji diplomatiyası. Suriyanın sabitləşdirilməsi Türkiyəyə enerji sektorunda imkanlar açır. Bölgənin enerji xəritəsini dəyişə biləcək iki böyük layihə yenidən aktuallaşıb:

Ərəb qaz kəməri: Bu layihənin bərpası Türkiyəni Misir qazının Avropaya tranzit ölkəsinə çevirəcək.
Qətər-Türkiyə qaz kəməri: Qətərdən Türkiyəyə, Suriyadan keçməklə qaz kəmərinin tikintisi Avropaya Rusiya qazına alternativ təklif edə bilər.

Bu layihələr Ankaranın enerji mərkəzi kimi rolunu gücləndirir, Avropanın Rusiyadan asılılığını azaldır və Moskvanın bölgədəki təsirini zəiflədir.

Yeni bir nizamın astanasında

Suriyanın dəyişən reallıqları həm böyük təhlükələr, həm də geniş imkanlar təqdim edir. Cövlani və digər regional oyunçular bu xaotik ssenaridə birləşdirici rol oynamağa çalışır. Türkiyə liderlik ambisiyalarını daha da artırır, İsrail təhlükəsizlik təminatını davam etdirir, Rusiya isə öz təsirini qorumaq üçün yeni yollar axtarır.

Bu dəyişikliklər təkcə Suriyanın deyil, bütün Yaxın Şərqin gələcəyini müəyyən edəcək. Hər bir addım tarixin axarını dəyişə biləcək kritik əhəmiyyət daşıyır.

İsrail: Dəyişikliklər fonunda strateji oyun

Suriyada baş verən mürəkkəb proseslərdə İsrail xüsusi mövqe tutur. Onun İran tərəfdarı mövqelərə - silah anbarlarına və Dəməşqdəki hərbi obyektlərə qarşı həyata keçirdiyi hava zərbələri, Tel-Əvivin İran qruplaşmalarından gələn təhlükələri aradan qaldırmaq səylərini açıq şəkildə nümayiş etdirir.

İsrailin yanaşması praqmatikdir: şimal sərhədlərində təhlükəsizliyi təmin edəcək yeni suriyalı qüvvələrlə əməkdaşlığa hazır olduğunu bildirir. Bu, Tel-Əvivin dəyişən reallıqlara uyğunlaşma qabiliyyətini və yeni şəraitdə öz mövqeyini qoruma səylərini göstərir.

Türkiyə: Yeni nizamın memarı

Rusiyanın və İranın zəifləməsi fonunda Türkiyə unikal mövqedədir. Ankara müxalifətin konsolidasiyası, kürd faktoru ilə mübarizə və enerji layihələrinin irəliləyişi daxil olmaqla, uğurlu strategiyası ilə Suriyanın müharibədən sonrakı quruluşunda əsas rol oynamağa çalışır.

Türkiyə Əsəd rejiminin süqutunu öz regional liderliyini gücləndirmək üçün katalizatora çevirərək, qətiyyətlə hərəkət edir. Əgər Ankara Suriyanı sabitləşdirə bilsə, onun təsiri Yaxın Şərqin hüdudlarını aşaraq, Türkiyəni yeni regional supergücə çevirəcək.

Bəşər Əsəd rejiminin süqutu təkcə bir diktaturanın sonu deyil. Bu, Türkiyənin əsas oyunçu olduğu yeni bir geosiyasi dövrün başlanğıcını simvolizə edir. Ankara müşahidəçi mövqeyində qalmaq əvəzinə, Suriyanın və regionun gələcəyini formalaşdırmaq üçün fəal iştirakçı rolunu üzərinə götürür.

Həyat Təhrir əş-Şam: Radikalizmdən praqmatizmə doğru?

Suriyanın şimalında əsas oyunçulardan biri "Həyat Təhrir əş-Şam" (HTŞ) qruplaşmasıdır. Onun siyasəti getdikcə daha praqmatik xarakter alır. HTŞ lideri Əbu Məhəmməd əl Cövlani, birbaşa radikalizmin dövrünün sona çatdığını anlayır. Onun irəli sürdüyü "suriyalaşdırma" strategiyası - nəzarət etdiyi bölgələrdə yerli mülki idarəetmələr yaratmaq cəhdi - əhalinin etimadını qazanmağa yönəlib.

Lakin bu ritorika qruplaşmanın siyasi və hərbi dominantlığını gücləndirmək istəyini gizlədir. Əl Cövlaninin Qərb mediasına verdiyi müsahibələr, o cümlədən milli azadlıq ideyasına vurğu etməsi, HTŞ-ni daha moderat bir qüvvə kimi təqdim etməyə yönəlmişdir. Buna baxmayaraq, onun "mövcud vasitələrin hamısını" istifadə edəcəyi barədə bəyanatları qruplaşmanın əsl ambisiyalarını açıq şəkildə göstərir.

Suriya Milli Ordusu

Suriyanın şimal-qərbində aktiv fəaliyyət göstərən "Suriya Milli Ordusu" (SMO) tamamilə Türkiyənin dəstəyindən asılıdır. Bu struktur ikili funksiyanı yerinə yetirir:

Əsəd rejiminin qalıqlarına qarşı mübarizə;
Türkiyənin milli təhlükəsizliyinə əsas təhdid hesab etdiyi YPG kimi kürd terror qruplaşmaları ilə mübarizə.
Türkiyə-Suriya sərhədi boyunca bufer zonasının yaradılması Ankaranın əsas strateji prioritetidir. SMO-nu dəstəkləyərək, Türkiyə Suriyanın şimalını öz təsir dairəsinə çevirməyi hədəfləyir və bu, onun Yaxın Şərqdəki mövqelərini gücləndirir.

Suriya Demokratik Qüvvələri

Suriyanın şimal-şərqində fəaliyyət göstərən "Suriya Demokratik Qüvvələri" (SDQ), əsasən kürd qruplaşmalarından ibarətdir və ABŞ ilə Fransanın dəstəyi ilə mühüm əhəmiyyət qazanıb. Onlar Əsədə və radikal qruplaşmalara qarşı mübarizədə uğurlar əldə ediblər.

Lakin SDQ-də kürd elementlərinin dominantlığı bu qüvvəni həm Türkiyənin, həm də yerli ərəb qruplaşmalarının hədəfinə çevirir. Bu, SDQ-nin gələcəkdəki rolu ilə bağlı ciddi qeyri-müəyyənlik yaradır.

Cənubi Suriya: üsyanlar mozaikası

Suriyanın cənub əyalətlərində vəziyyət hər keçən gün daha da gərginləşir:

Dəra: Sünni qruplar Dəməşqə doğru irəliləməyə çalışaraq genişmiqyaslı hücumlara başlayıblar. Uzun illər repressiyalardan bezmiş yerli əhalinin dəstəyi bu qüvvələri daha da gücləndirir.
Suveyda: Əsədlə əvvəllər sülh razılaşması əldə etmiş druzlar indi üsyana qalxıblar. Aeroportlar və radarlar kimi strateji obyektlərin ələ keçirilməsi hökumət qüvvələrinin döyüş qabiliyyətinə ciddi zərbə vurur.
Bu müqavimət ocaqları ölkənin cənubunda yeni bir dalğa qeyri-sabitliyə səbəb olur.

Azad Suriya Ordusu

"Azad Suriya Ordusu" (ASO), Əsədin ordusundan dezertirlik edənlərdən ibarət olan bu qüvvələr, ABŞ və ərəb ölkələrindən maliyyə və hərbi dəstək alaraq şərqdə aktiv fəaliyyət göstərir. ASO, strateji obyektləri - məsələn, Palmira və T-4 hərbi bazasını ələ keçirməkdə uğurlar əldə edib.

ASO-nun qərbə doğru irəliləməsi hökumət qüvvələrinin qalıqlarını təzyiq altına alır və Dəməşqə qarşı təhdidi gücləndirir.

Beynəlxalq oyunçular: təsir uğrunda mübarizə

Rusiyanın çəkilməsi və İranın zəifləməsi fonunda beynəlxalq ictimaiyyət Suriyada yeni müttəfiqlər axtarışını intensivləşdirib:

Türkiyə: SMO-nu dəstəkləməklə və kürdlərə qarşı mübarizə aparmaqla təsirini möhkəmləndirməyə çalışır.
ABŞ: SDQ və ASO-ya dəstək verərək İran təsirinə qarşı mübarizə aparır.

İsrail: İran obyektlərinə zərbələri gücləndirərək sərhəd təhlükəsizliyini təmin etməyə çalışır.

Rusiya və İran: dominantlığın sonu?

Rusiyanın və İranın Əsədin süqutundan aldığı zərbə onların uzunmüddətli strategiyasını sarsıdıb:

Rusiya: Tartusdakı bazaların itirilməsi və Laziqiyə, Hamanın nəzarətdən çıxması Kremlin Yaxın Şərqdəki ambisiyalarına ciddi zərbə vurur. Bu, təkcə regiondakı təsirin azalması deyil, həm də Moskvanın beynəlxalq imicinə böyük zərbədir.

İran: Təhvil yollarının bağlanması, təcridin güclənməsi və strateji tərəfdaşın itirilməsi İranın regiondakı mövqelərini zəiflədir, xüsusən də Livanda və ümumilikdə Yaxın Şərqdə.
Suriya: xaosun və ya bərpanın astanasında?

Dağıdılmış infrastruktur, milyonlarla qaçqın və on minlərlə insanın ölümü Suriyanı XXI əsrin ən böyük humanitar fəlakətlərindən birinə çevirib. Bu gün ölkə iki yol ayrıcında dayanır: yenidən anarxiyaya qərq olmaq, yoxsa çoxdan gözlənilən sabitlik üçün zəmin yaratmaq.

Siyasi vakuum və HTŞ

"Həyat Təhrir əş-Şam" (HTŞ) hakimiyyət boşluğunu doldura biləcək əsas qüvvə olaraq qalır. Amma onun terror təşkilatı kimi tanınması Qərb ölkələrində ciddi şübhələr doğurur.

HTŞ lideri Əbu Məhəmməd əl Cövlani son illərdə özünü "hakimiyyətin nizamlı keçidinə" can atan praqmatik siyasətçi kimi təqdim edir. Onun dialoqa açıq olduğu barədə bəyanatları qruplaşmanın radikal keçmişindən doğan sualları tam aradan qaldırmır. Bu qruplaşma idarəetmə sisteminə inteqrasiya olunmağa nə qədər hazırdır?

Qərbin mövqeyi: təcrid və ya əməkdaşlıq arasında

Qərb ölkələri çətin seçim qarşısındadır. Yeni administrasiyanı tamamilə görməzdən gəlmək böhranı dərinləşdirə bilər, lakin HTŞ-nin iştirak etdiyi hökumətlə əməkdaşlıq nüfuz baxımından risklidir.

Təcridetmə ssenarisi: Sanksiyaların davam etdirilməsi və əməkdaşlıqdan imtina Suriyanı daha da təcrid vəziyyətinə sala bilər ki, bu da ekstremizmə şərait yaradar.

Şərti əməkdaşlıq: Qərb, humanitar yardım və bərpa işlərinə dəstək müqabilində siyasi islahatların həyata keçirilməsini tələb edə bilər.

Reinteqrasiya: Sanksiyaların tamamilə aradan qaldırılması və əməkdaşlıq yalnız əhəmiyyətli siyasi dəyişikliklərin sübutundan sonra mümkün ola bilər.
Əsədin süqutundan kim faydalanacaq?

Türkiyə. Ankara Əsəd rejiminin çöküşünü öz təsirini gücləndirmək üçün fürsət kimi görür:

Təhlükəsizlik zonalarının genişləndirilməsi: Türkiyə, kürd qruplaşmalarına qarşı mövqelərini möhkəmləndirərək, sərhəd boyunca bufer zonası yaratmağa çalışır.
"Suriya Milli Ordusu"na dəstək: Türkiyə Suriya hökumətinin formalaşmasında əsas oyunçu kimi çıxış edir.
Enerji layihələri: "Qətər-Türkiyə Qaz Kəməri" kimi layihələrin həyata keçirilməsi Ankaranı regionun əsas enerji mərkəzinə çevirə bilər.
İsrail. Əsədin süqutu İsrail üçün həm risk, həm də imkanlar təqdim edir. Suriyada İranın mövqelərinin zəifləməsi Tel-Əvivin təhlükəsizliyini gücləndirir. Lakin ölkədə yaranan xaos ekstremist qruplaşmaların güclənməsinə şərait yarada bilər.

İsrailin strategiyasına daxildir:

İran obyektlərinə qarşı qabaqlayıcı zərbələr;
Suriyada vəziyyətin inkişafını diqqətlə izləmək;
Sabitsizlik aradan qalxdıqda yeni qüvvələrlə mümkün əməkdaşlıq.
İraq və İordaniya. Suriya ilə sərhəddə yerləşən bu iki ölkə yeni qaçqın dalğasından və ekstremizmin artmasından narahatdır. Suriyanın qeyri-sabitliyi onların daxili etnik gərginliklərini və zorakılığın yayılmasını daha da gücləndirə bilər.

Suriyanın gələcəyi: inkişaf ssenariləri

Xaos ssenarisi: Müxtəlif silahlı qruplaşmalar nəzarət uğrunda mübarizəni davam etdirir, bu da ölkəni daha dərin anarxiyaya sürükləyir. Bu ssenari İraqın 2003-cü ildən sonra yaşadığı vəziyyətin təkrarlanması ilə nəticələnə bilər.

Keçid hökuməti: Mötədil müxalifət qüvvələrindən və regional oyunçulardan ibarət koalisiya formalaşdırılır. Bu yanaşma radikal elementlərin istisnasını və tərəfdaşların razılığını tələb edir.
Beynəlxalq təcrid: Yeni administrasiya ilə əməkdaşlıqdan imtina sanksiyaların davam etməsinə və humanitar böhranın dərinləşməsinə səbəb olar.

Suriyanı sabah nə gözləyir?

Bəşər Əsəd rejiminin süqutu həm təhlükələr, həm də imkanlar yaradır. Suriyanın gələcəyi onun yeni liderlərinin keçmiş səhvlərdən qaçaraq ölkəni birləşdirə bilib-bilməməsindən asılıdır. Bununla belə, beynəlxalq ictimaiyyətin, xüsusilə də regional və qlobal oyunçuların fəal iştirakı olmadan bu fürsət qaçırıla bilər.

Bu gün Suriya Yaxın Şərq üçün lakmus kağızına çevrilib. Region bu çağırışa cavab verə biləcəkmi, yoxsa yenidən xaosun əsirinə çevriləcəkmi? Bu sual bir nəslin taleyini müəyyənləşdirəcək.

Suriya gələcək taleyini yenidən yazmaq üçün tarixi bir fürsət ərəfəsindədir. Xalq artıq qorxu altında yaşamaq istəmir. Əsəd dövrü keçmişdə qaldı, onunla birlikdə repressiya dövrü də sona çatdı.

Ümid bu gün suriyalıların ən böyük silahıdır. Onların onilliklər boyu həsrətində olduğu azadlığın reallığa çevriləcəyinə olan ümid, qan və xarabalıqlar arasında işıq kimi görünür. Bu ümid Suriyanı qaranlıqdan çıxararaq sabitlik və rifah dolu bir gələcəyə aparacaq.